Bissap-ijsjes! mmmmmmmmmmmmmmmmm!
07 nov. 2010
🇲🇱
vanuit Mali
Kayes - Mali
100 km
Vandaag gelukkig voor 12 uur door de douane met de truck en de Nissan. Wij fietsers waren vanochtend al vroeg vertrokken. Op 90 km die middag zagen we de begeleiding weer, vlak voor Kayes, de
tweede stad in Mali na Bamako, de hoofdstad. Daar fietsen we morgen naar toe. Tijdens deze laatste stop ontdekte Adama in een hutje kleine zakjes bevroren Bissap, gemaakt van de mooie rode bloemen
(zie foto's)
Het is natuurlijk spannend om zoiets hier te eten. IJs wordt overal in Afrika afgeraden, maar de verkoper verzekerde Adama dat het gebruikte water gekookt was. Adama is echt onze gids en sleept ons
overal heen onderweg en vertelt enthousiast over allerlei planten en gebruiken. Hij spreekt nu ook de taal van Mali, naast het Frans wat ook nog veel mensen spreken hier.
Zo hadden we de meloenverkoper waar we tijdens een stop een paar watermeloenen kochten. De verkoper hakte de meloen voor ons in stukken en nam ons vervolgens mee naar zijn akker om die te laten
zien.
Vlak daarna fietsten we langs een plantage waar bananen, papaya's, pommes de ganat (Een zachte, héél zoete vrucht) en pepertjes verbouwd werden. Ook daar konden we dankzij Adama weer een kijkje
nemen. De plantage lag aan de Senegalrivier waaruit de plantage geïrrigeerd werd.
Later, in Kayes, hebben we de rivier ook nog even van dichtbij gezien. Het was een mooie, drukke, chaotisch Afrikaanse bedoening. Er werd gevist, de was gedaan, brommers gepoetst, er waren veel
mensen die wachtten op degevangen visjes met grote schalen om de vis daarna meteen weer te verkopen. Nog even een jongen op de foto gezet met z'n mooie glimmende brommer. Een aardige,
Frans-sprekende rasta-man wilde dat wel even vragen en de jongen ging trots poseren. De meeste mensen zijn erg aardig en in voor een praatje, maar sommigen willen beslist niet op de foto zonder er
een 'cadeau' voor te krijgen.
Nu weer, even na Kayes, weer een wildkampeerplek gevonden en tijdens het typen probeer ik het ongedierte weer van me af te slaan en uit mijn heren te plukken.
Iedere keer ook weer de nieuwsgierige mensen die aan de rand van ons kampement blijven kijken. Vaak zonder te praten. Ook vanmiddag zat er weer een hele tijd een man op een brommer (dat is echt een
statussymbool hier onder de jongere mensen, een glimmende brommer in altijd felle kleuren). Dat zagen we in Senegal niet.
Morgen weer 125 km fietsen. We hopen in Bamako aan te komen waar we willen logeren bij een bekende van Floor en dan meteen genieten van een rustdag. Zo kunnen we hier in Afrika alle hoofdsteden
bekijken van de landen waar we doorheen fietsen.
Reacties
Reacties
06 nov. 2010, 11:52
Lieve Alice,
Wat een ervaringen! Ik reis op afstand mee en geniet van je verhalen en die van je reisgenoten.
Geweldige foto's ook!
kusje van je zusje,
Marion
06 nov. 2010, 14:29
He Alice.
Fijn weer om je verhalen te lezen.
Gisteravond hadden we ons jaarlijkse teamuitje!
Tapas Ricas had het mooi, gezellig en goed verzorgd. Het was echt reuze leuk en iedereen was enthousiast.
We hebben nog even op je geproost!
Hou vol meid, en tot gauw, maar geniet vooral van je laatste weken!
X Pe
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!