Maandag 27 september

Marokko - Ouarzazate

We hebben vandaag weer een rustdag. Ouarzazate is een mooie, moderne Marokkaanse stad die vrij toeristisch is.

Marokko is het lieverdje van de filmwerels met in het bijzonder Ouarzazate vanwege de mooie lokaties; de Hoge Atlas in het noorden, de woestijn in het zuiden en in het oosten het grote stuwmeer El-Mansour-Eddhabi.

Van de mooie lokaties hebben we gisteren al erg kunnen genieten tijdens de fietstocht hierheen. Het fietsen werd regelmatig onderbroken voor een foto-stop. Vooral de oevers van de rivier de Dades met de dorpjes en burgten daarlangs probeerden we in onze fototoestelletjes te vangen (wat vaak niet lukt. Zo mooi als in werkelijkheid krijg je het niet gefotografeerd)

Na de overheerlijke 'sweet and sour' nassi van Trudy, de afwas waar we weer enthousiast met z'n allen op aanvielen (nee Rolf, niet nog meer drogers) en daarna nog koffie met gebak omdat José haar Jan jarig was, gingen we allemaal onze eigen weg.

Maarrrr, niet voordat de was geregeld was, die we met z'n allen toch alweer een week hadden opgespaard. Met enige tegenzin en hulp van mij, wilde de dochter van de hoteleigenaar wel wijzen waar de wasmachine stond, waarop ik samen met haar naar de top van het hotel klom, waar we op een prachtig dakterras belandden met uitzicht over de stad. Nog een ruimte verder kon er gewassen worden en de was wapperde snel droog daar hoog in de lucht.

Daarna met Johan, José, Dielof, Joyce, Trudy en Fred richting stad om een beetje sfeer te snuiven. De gezelligheid bleek wat ver weg waarop Fred snel afhaakte.

Johan, José en Joyce hadden er flink de vaart in en dus bleven we met een groepje van drie achter. Op de weg terug naar het hotel konden we het niet laten een mooi Marokkaans winkeltje in te gaan waar sieraden verkocht werden, Het winkeltje werd gedreven door Sammie, die ons in half Frans half Engels vertelde over de omgeving, verhalen over herkomst en betekenis van sieraden, ondertussen kopjes thee zette, krukjes aanschoof en niet rustte voordat we met iets moois de deur uit gingen. Het was een leuke ervaring maar het werd wel een latertje.

Ondertussen grijpt het diarrhee-virus nog steeds om zich heen en heeft een volgend slachtoffer gemaakt. We proberen nog meer en beter op de hygiëne te letten (meer handen wassen en een scheutje Dettol door het laatste spoelwater van de afwas , geen ongeschild fruit en natuurlijk geen water uit de kraan. Ook niet voor het tanden poetsen!)

Het contact met de Marokkanen hier in de stad verloop erg ontspannen. Mohammed, de zoon van de eigenaar rijdt met Ben de stad door om één en ander in te kopen. Zelfs nieuwe batterijtjes voor Dielofs gehoorapparaat weet hij te regelen. Ook blijkt Mohammed bereid om ons de stad te laten zien.

En dan de kapper, die na een knipbeurt voor Trudy en Alice, gezellig met ons meeloop om de weg te wijzen naar apotheek en Hamam.

Vanmiddag nog een bezoek aan de plaatselijke Hamam om ons grondig te laten schoonschrobben op Marokkaanse wijze voordat we straks bijna geen water meer zullen zien.

Tot de volgende keer

Liefs Alice