aliceeugster.reismee.nl

Afscheid van Momo, de supernetwerker en zijn "neven".

Dinsdag 19 oktober 2010
Tweede poging Nouadhibou - Nouackshot

Het is nu 12.30 uur en we zijn weer terug op het vliegveld van Nouadhibou. Er was even gedoe over het betalen van de taxi's en het geven van wel of geen fooien, maar we zijn er weer uitgekomen. Vanmorgen nog even naar de souk (markt)waar ik een leesbril heb aangeschaft. Het kostte wat moeite om er te komen door alle wateroverlast van gisteren. Heel Nouadhibou was zijn huizen aan het hozen en alle huisraad lag buiten te drogen. Het ws opvallend hoe vrolijk iedereen er onder blaaf. Sommigen maakten er zelfs een waterfeest van en kinderen hadden opeens een zwembad. Anderen wilden graag gefotografeerd. Eén van de jongens ging daar zelfs voor terug het water in!
Nu dan echt afscheid van Momo en zijn handlangers. Wel heeft hij nog geregeld dat we in Nouackshot weer een onderkomen hebben en hij heeft nog voor ons gebeld met de truck en de Nissan. Daar was alles, ondanks het slechte weer, goed gegaan. Ze stonden al vlak voor de grens met Senegal. Afwachten hoe dat gaat verlopen.
De tumtummetjes van Trudi hebben we gedeeld met onze medereizigers en kinderen op het vliegveld van Nouadhibou. Trudi 2 zou toch weer nieuwe meenemen vanuit Nederland naar Dakar, dus ze konden op!
Koffie drinken op vliegveld Nouadhibou: Man met tulband opent een hokje. Zegt, willen jullie koffie? Voulez vous de café? Ja, dat willen we. Haalt een bakje water bij het wastafeltje van de toiletten, kookt dit in een theeketeltje en roept ons als het klaar is. Wij bedienen ons verder zelf met de nescafé, melk en suiker in echte kopjes en schoteltjes. Volgens mij van thuis meegenomen.
Donderdag 21 oktober
In Nouackshot opgehaald door Jek, een vriend (neef?) van Momo. We waren blij dat hij er was en de herberg was mooi, maar Jek zelf was lang niet zo 'cool' als Momo. Hij bleef steeds om ons heen hangen en vroeg uiteindelijk zelfs om kadootjes.De auberge was mooi en had een groot dakterras. Hij zorgde die avond zelfs voor een biertje en een wijntje, waar hij voorzichtig wat bij meedronk. Eigenlijk mocht hij dat niet vanwege zijn geloof.
Na een kort maar hevig kussengevecht op de slaapzaal waar we met z'n allen sliepen, gingen we vroeg naar bed. De wekker zou alweer om 2.45 gaan omdat we om 4 uur weer op het vliegveld moesten zijn.
In Dakar aangekomen wilden we een taxi regelen. Dit bleek niet zo eenvoudig. Echt, de sfeer is hier volkomen anders dan in Mauretanië. Daar moesten we ook wel onderhandelen met de taxichauffeurs, maar hier sloegen ze elkaar bijna de hersens in.
Vrijdag 22 oktober
Opgestaan in hotel Al Baraka in Dakar waar we gisteren enthousiast zijn binnengehaald door de Afrika-fietsers. Heel bijzonder om zo samen te komen ver weg in een grote, chaotische, Afrikaanse stad. Afgelopen nacht met z'n drieën op de hptelkamer. Gerie kwam José en mij vergezellen. De dag die daaraan vooraf ging verliep niet zo best omdat Gerie in een zee-egel trapte, waardoor we 's avonds de naalden nog uit haar hiel moesten peuteren en ik mijn bril liet wegspoelen aan een strandje in Dakar.
Ook met het inklaren van de truck verliep het niet goed. Het zou een paar dagen duren voordat hij vrijgegeven werd. Daar is veel geduld voor nodig geweest. Gelukkig hebben we Adama mee die de taal van het land spreekt en de gewooonten kent.

Reacties

Reacties

zoon nummertje 3

klinkt super spannend mam! ik heb de filmpjes ook gezien en het ziet er echt heel gaaf en indrukwekkend uit. ik heb vanavond lekker met pappa op leonard cohen gedanst en natuurlijk hadden we het weer even over je, allemaal positief natuurlijk :)

Ook heb ik deze week mijn eerste piano les gehad dus dat heb ik vanaf nu ook elke week. ik kreeg meteen kritiek op mn vinger zettingen maar voor de rest vond mijn leraar dat ik het snel op pikte.

ik ga nu lekker mijn bedje in en morgen opruimen want we krijgen volgend week weer bezichtegers, heel veel succes nog he!!

xxxxxxx kus Ivan

marianne eugster

Hee Alice,
schrijf je niet elke week maar volg het wel op de voet,fiets.
Wat maak jij wat mee, en wat een belevenis voor het leven, want zo iets vergeet je nooit meer.
De temperatuur, het onderhandelen, de gewoonten en het eten, geweldig om mee te maken en soms oook afzien.
Met Kelly in australie gaat het ook goed, maakt ook van alles mee maar dan anders. Aborigionals, lekke autobanden, in de outback, 40 gr. en te weinig eten etc..maar ze heeft het geweldig.
Alice, ik blijf je volgen en wens je alle goeds.

madelon

Alice, wat een geweldig verslag om te lezen en te bekijken!
Wat een prachtige ervaring.

Heel veel fiets plezier, en af en toe lees ik eens bij!

Lieve groet,

Madelon

benjamin eug

heee mam kom er pas net achter dat deze site er ook nog is hehe leuk verhaal en ik hoop dat het laatste stuk nog goed gaat

Josje

Hoii Alice,

Ik vind het zo jammer dat ik je belletje gisteren heb gemist - ik zat in de trein naar m'n audiobook te luisteren (een nieuw medium van boeken "lezen" waar ik sinds kort helemaal verslaaft aan ben - maar daar vertel ik je wel meer over als je thuis bent) dus ik had m'n telefoon niet gehoord. Balen! Maar het was toch goed om je stem even te horen en zoals Moran al schreef - je klonk op de voicemail heel erg opgewekt en vol energie (hoe je het doet weet ik het niet hoor! Zijn de benen niet wat moe nu? ;))

Ik ben inmiddels weer helemaal bij in je blog. Bedankt voor alweer zulke leuke verhalen! Misschien leuk om die strakjes te bundelen in een boek met foto’s erbij.

Hier gaat alles z'n gangetje. Maandag ben ik teruggekomen van een fijne vakantie in Engeland. Het was mooi weer dus ik heb veel met m'n vader gewandeld en zelfs nog een aquarel schilderijtje gemaakt met m'n moeder - de batterij is dus weer helemaal opgeladen!

In Weesp is het druk, het magazijn staat bomvol. Er worden tientallen molens versiert met lampionnetjes, pantoffels en mutsen, sinterklaas artikelen, wintervogelvoer & de kerst wordt inmiddels ook al voorbereid. Van de week kwam ik er met verbazing achter dat de wintermutsen die Lexro gaat verkopen mijn naam dragen... Ik had maanden geleden tijdens het bezoek van de leverancier aan Karin laten weten dat de wollen witte mutsjes met een bolletje toch wel mijn favoriet waren - waarna Karin deze op grote schaal heeft ingekocht en ze heeft laten stickeren met de naam "Josje muts". Ik hoop van harte dat ze goed gaan verkopen!! Ik loop er in ieder geval al mee :p

Nog eventjes en jullie monstertrip zit er weer op. Maar vóór die tijd zullen jullie ongetwijfeld nog wat avonturen beleven. Veel succes met de laatste loodjes. Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie strakjes worden ontvangen bij de scholengemeenschap. Geniet!

Liefs, Josje

marion

Lieve Alice,

Fijn om weer even bij te lezen. Ik volg inderdaad zowel jouw blog als die van de groep om maar geen spannende verhalen te missen. Bovendien plaats jij hier haast nooit een foto van jezelf en spot ik je op die andere site soms wel ;-)
Zaterdag over een week vlieg ik zelf naar Afrika (East Coast, Zuid-Afrika), maar natuurlijk niet voor zo'n monstertocht. Ik zal dus ook niet zijn wanneer je terugkeert (als die planning nog klopt).
Zet 'm op en geniet van alles!
kusje van je zusje!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!